«Ο κόσμος ποτέ στο παρελθόν δεν άλλαζε τόσο γρήγορα και ποτέ άλλοτε δεν καταστρέφονταν με τόση κτηνωδία. Η ώρα για να αποκτήσουμε τον έλεγχο της μοίρας μας πλησιάζει γρήγορα. Ας ελπίσουμε ότι θα σταθούμε στο ύψος μας όταν παρουσιαστεί αυτή η ευκαιρία». George Katsiafikas
Οι εργάτες που μισούν την ζωή τους και τους διευθυντές καταλαμβάνουν τα εργοστάσια στον ιταλικό Βορρά. Οι Ινδιάνοι των ιταλικών μητροπόλεων υπερήφανοι αρνητές της εργασίας, η μάζα των οργισμένων ανέργων και των φοιτητών καταλαμβάνει τα άδεια σπίτια και έχει σαν φετίχ το 38άρι περίστροφο, το καλάσνικοφ και τις βόμβες μολότοφ. Οι freaks του Σαν Φραντζίσκο εγκαταλείπουν το σχολείο και ζουν μόνιμα σε οργανωμένους καταυλισμούς στο κεντρικό πάρκο της πόλης. Tζάκ Κέρουακ, Ουίλιαμ Μπάροουζ και Άλεν Γκίνσμπεργκ, δωρεάν φαγητό και πολύχρωμα ρούχα για όλους, η διεύρυνση της συνείδησης, ελεύθερα φεστιβάλ, ταξίδια από την μια άκρη του πλανήτη στην άλλη, ελεύθερος έρωτας στον δημόσιο χώρο, συγκρούσεις με την αστυνομία και τους συντηρητικούς στους δρόμους. Νεαροί χίππις σε όλο τον κόσμο υπό την επήρεια L.S.D. και ινδικής κάνναβης διαβάζουν Χέρμπερτ Μαρκούζε, Τσέ Γκεβάρα και Γκυ Ντεμπόρ ενώ στο background ακούγεται το Sgt.Pepper Lonely Heart Club Band των Beatles. «Θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε τώρα». Οι Jefferson Airplane και ο John Lennon χρηματοδοτούν τους Weather Underground και οι Μαύροι Πάνθηρες οργανώνουν τις μαύρες συνοικίες σε επαναστατικό στρατό μέσα στην καρδιά της Αμερικής. Η εξέγερση απλώνεται από το Μεξικό ως το Τόκιο και από την Πολωνία ως την Κίνα. Ο πλανήτης ανατινάζετε σε ένα οργιαστικό καλειδοσκοπικό trip ψυχεδελικής σεξουαλικής απελευθέρωσης, άρνησης κάθε είδους καταναγκασμού και κάθε μορφής κυριαρχίας. Η κοινωνική και πολιτιστική επανάσταση στοχεύει ενάντια σε κάθε κυβέρνηση στον κόσμο και ευαγγελίζεται προταγματικά μιας διαρκή ουτοπία που θα πραγματώσει το νέο πνεύμα της ανθρωπότητας, ένα πνεύμα αγάπης και αδελφοσύνης, απόλυτης ισότητας και ελευθερίας.
Οι ντανταϊστές στη Ζυρίχη και η Ρότε Ζόρα, η φεμινιστική ομάδα αντάρτικου πόλεων στη Γερμανία. Οι Γερμανοί Αουτόνομεν και η μετατροπή του Βερολίνου σε θέατρο συγκρούσεων με την αστυνομία. ένας πολύχρωμος στρατός. Ριζοσπάστες χίπις και βίαιοι πανκ, οικολόγοι και καταληψίες στέγης, φεμινίστριες και επαναστάτες εργάτες. Όλοι αυτοί δημιουργούν τους δικούς τους χώρους ελευθερίας σε πανεπιστήμια, εργοστάσια και ολόκληρες γειτονιές, παίρνουν ό,τι «τους ανήκει», στήνουν την δικιά τους ανταγωνιστική κουλτούρα, μια ΑΝΤΙΚΟΥΛΤΟΥΡΑ που απλώνεται σε όλες τις πλευρές της καθημερινής ζωής ενάντια στην κυρίαρχη ιδεολογία του χρήματος και της υπακοής, διαλύουν εμπορικά μουσικά φεστιβάλ και παραστάσεις όπερας, φτιάχνουν οδοφράγματα και συγκρούονται άγρια με τις δυνάμεις της τάξης, οργανώνουν την ζωή τους με έναυσμα τις βαθιές, ουσιαστικές τους επιθυμίες.
Kαταλήψεις στέγης και αγώνας για την απελευθέρωση της καθημερινότητας, αγώνες ταυτότητας και άγριες συγκρούσεις με την αστυνομία για την υπεράσπιση της ελευθερίας του δημόσιου χώρου, μολότοφ, κράνη και μαύρα δερμάτινα, punk, dark wave, industrial tekno, μίσος για την εξουσία και για τον συντηρητισμό της κοινωνίας, μίσος για τον Καπιταλισμό και για τον Μαρξισμό, Ψυχρός Πόλεμος, Σοβιετική δικτατορία και αμερικανικός ιμπεριαλισμός, κοινόβια και αναρχοφεμινισμός, αντάρτες πόλεων και οδοφράγματα στις φτωχικές, εγκαταλειμμένες γειτονίες και η απειλή του πυρηνικού ολέθρου σαν σκιά πάνω από τον ουρανό της πόλης και η πόλη να είναι ξανά και ξανά ο χάρτης που οδηγεί προς την πραγμάτωση της ουτοπίας. Παράνομα rave, MDMA και LSD στα βουνά και τις παραλίες και το κέντρο της πόλης, ο ηδονισμός, η γιορτή, η ελευθερία της έκφρασης, η εξέγερση του σώματος και της καρδιάς. Reclaim The Streets, οι διαδηλώσεις ενάντια στον παγκόσμιο καπιταλισμό, η Πράγα, το Γκέτεμποργκ, οι πρωτοΜαγιές στο Βερολίνο και την Ινσταμπουλ και το Μέξικο Σίτυ, επεισόδια και σπασμένες βιτρίνες, το Σηάτλ, η Γένοβα, το πτώμα του Τζουλιάνι στους δρόμους, το κίνημα των πλατειών σε όλο τον κόσμο, η αραβικές εξεγέρσεις… και η πόλη να είναι ξανά και ξανά ο χάρτης που οδηγεί προς την πραγμάτωση της ουτοπίας.
H αντικουλτούρα μας έδωσε και συνεχίζει να μας δίνει έναν τρόπο να δημιουργούμε εξεγερμένες κοινότητες για ανθρώπους που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον κυρίαρχο τρόπο σκέψης και να ζήσουν με αυτό τον τρόπο που θα τους επιτρέψει να πραγματώσουν τα όνειρα και τις επιθυμίες τους εδώ και τώρα, σήμερα.
Αυτοί οι άνθρωποι, καθώς οι ζωντανές επιθυμίες τους και τα πραγματωμένα τους όνειρα έρχονται σε σύγκρουση με την κυρίαρχη κουλτούρα γίνονται φορείς και υποκείμενα του πνεύματος της επανάστασης, γίνονται ένας κοινωνικός ιός μέσα στην κυρίαρχη κοινωνική δόμηση. Η ζωή και ο αγώνας τους παράγει τους μύθους, τις ιστορίες, τα τραγούδια, τις εμπειρίες και το βίωμα της εξέγερσης για τους ίδιους και τους συντρόφους τους. Η αγάπη για την ελευθερία, την ισότητα, τον έρωτα και την ζωή έρχεται σε σύγκρουση με τους κυρίαρχους κανόνες ενός κόσμου βασισμένου στο μίσος, την αλληλοσφαγή και την εκμετάλλευση. Με αυτό τον τρόπο όλοι όσοι δραπετεύουν από τον κόσμο της κυριαρχίας, συνεχίζοντας να ζούνε μέσα στα όρια του, στις χώρες και τις πόλεις του, δημιουργούν κοινότητες αντίστασης, αγώνα, πραγμάτωσης των επιθυμιών και αλληλοβοήθειας. Με αυτό τον τρόπο ο τρόπος ζωής τους γίνεται επαναστατικός και η επανάσταση γίνεται τρόπος ζωής. Η πολιτική γίνεται προσωπικό θέμα και η προσωπική ζωή γίνεται δημόσιο πολιτικό ζήτημα. Το ατομικό γίνεται κοινωνικό και κάθε κοινωνικό ζήτημα βιώνεται ως ατομική υπόθεση.
Η αντικουλτούρα, βρίσκεται εδώ για να καταστρέψει τις συμβάσεις, να δώσει ζωή στους αποκλεισμένους και τους μοναχικούς, να δώσει φωνή σε όσους έως τώρα δεν είχαν φωνή, να αγωνιστεί για χάρη όσων βασανίστηκαν και γελοιοποιήθηκαν από τους αστούς και τον στρατό κατοχής τους στις πόλεις μας. Η αντικουλτούρα είναι εδώ για να καταστρέψει τον κόσμο του εμπορεύματος και της καταναγκαστικής εργασίας, να κάνει τον έρωτα και την χαρά πεδίο κοινωνικού πολέμου, να οργανώσει τις επιθέσεις ενάντια στους κυρίαρχους αυτού του κόσμου, να δημιουργήσει κοινότητες αγώνα χιλιάδων φρικαρισμένων φυγάδων, ανθρώπων χωρίς χρήματα και δουλειά, που δραπέτευσαν από την κυρίαρχη κουλτούρα και αγωνίζονται να ζήσουν εδώ, στο κέντρο της καπιταλιστικής μητρόπολης και τώρα, στις απαρχές του 21ου αιώνα την ουτοπία της Ισότητας, της Ελευθερίας, του Έρωτα, της Αξιοπρέπειας και της Αλληλοβοήθειας.
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να μείνουμε ίδιοι και αυτός ο κόσμος να αλλάξει. Πρέπει να αλλάξουμε, να γίνουμε άλλοι και να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε τα πάντα γύρω μας. Για όσο καιρό εμείς οι ίδιοι συνεχίζουμε να αναπαράγουμε τις ίδιες σχέσεις υποταγής και κυριαρχίας, τους ίδιους κώδικες επικοινωνίας, την ίδια μίζερη και μαλακισμένη καθημερινότητα, τις ίδιες ηλίθιες επιλογές και αυταπάτες, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Για όσο καιρό θα μένουμε όπως είμαστε τώρα, όλα θα μένουν όπως είναι τώρα. Αυτό το παιχνίδι είναι στημένο εδώ και πολύ καιρό, δεν το στήσαμε εμείς για τους εαυτούς μας και όμως εμείς είμαστε πιστά, πειθήνια πιόνια του. Δεν ελέγχουμε την ζωή μας, δεν αποφασίζουμε εμείς για την καθημερινότητα μας και όμως συνεχίζουμε να βαδίζουμε τις προκατασκευασμένες και ελεγχόμενες διαδρομές καθημερινά με υπάκουο τρόπο. Από το σπίτι στην δουλειά, ενοίκιο, στρατός, δάνειο, φόροι, μισθός, σχολείο, πανεπιστήμιο, σουπερ μαρκετ, ταβέρνα, club και γυμναστήριο, γραφείο, γάμος, διαζύγιο, κηδεία. Όσο παραμένουμε στην θέση που μας δόθηκε και αναπαράγουμε τις προκατασκευασμένες επιλογές, κινήσεις και διαδρομές που μας επιβλήθηκαν όλα θα παραμένουν ίδια, θα συνεχίζουμε να είμαστε οι ίδιοι φορείς και στήριγμα της ίδιας μας της εκμετάλλευσης.
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να συνεχίσουμε να κάνουμε τις ίδιες διαδρομές από το μικροαστικό διαμέρισμα στην κακοπληρωμένη δουλειά μας και αυτός ο κόσμος να αλλάξει. Όσο θα πληρώνουμε φόρους θα υπάρχει εφορία. Όσο θα ζητιανεύουμε δουλειά θα υπάρχουν αφεντικά. Όσο θα πληρώνουμε εισιτήριο θα υπάρχει εισπράκτορας, όσο θα σκύβουμε το κεφάλι θα υπάρχουνε μπάτσοι, όσο θα είμαστε μαθητές θα υπάρχουν δάσκαλοι και παπάδες, όσο θα είμαστε δούλοι θα υπάρχουν πρωθυπουργοί, υπουργοί, βασιλιάδες και στρατηγοί έτοιμοι πάντα για να μας οδηγήσουν στην σφαγή του πολέμου, στα δεσμά της δουλειάς, της οικονομίας και του χρέους, στην υποταγμένη ζωή των υπάκουων υπηκόων.
Αυτή η ζωή για να αλλάξει πρέπει να αναδυθούν τα εξεγερμένα υποκείμενα που θα γίνουν φορείς αυτής της αλλαγής. Άνθρωποι που αλλάζουν το κώδικα δόμησης του υποκειμένου τους, επαναστατούν ενάντια την κανονικότητα, σπάνε την πολιτιστική αναπαραγωγή αυτού του κόσμου, δεν υπακούνε στις νόρμες και τους κανόνες, δεν σκύβουν το κεφάλι εκεί που όλοι υποτάσσονται, δεν μοιάζουν με όλους τους άλλους ανθρώπους, δεν ζουν με τον τρόπο που ζουν οι άλλοι άνθρωποι, είναι φρικιά, τέρατα, μεταλλαγμένοι, άλλοι, καινούργιοι, διαφορετικοί, ανώμαλοι, παράξενοι, όμορφοι, ερωτικοί, θελκτικοί αλλά επικίνδυνοι. Είναι όλα αυτά τα άτομα που συναντιούνται και δημιουργούν δομές αλληλοβοήθειας και χώρους συνύπαρξης, πολιτικά και πολιτιστικά φρούρια όπου ζουν και υπερασπίζονται τον νέο τρόπο ζωής. Δημιουργούν χώρους ελευθερίας ανοιχτούς προς τους φυγάδες, τους περίεργους αναζητητές του αγνώστου και τους υποψήφιους δραπέτες, χώρους και τρόπους που τους υπερασπίζονται με τα όπλα, με τα γυμνά τους σώματα και με μυθικές, τερατώδεις πράξεις ελευθερίας. Ζώνες ελευθερίας και πραγμάτωσης των πιο ακραίων, των πιο κρυφών, των πιο αληθινών επιθυμιών μας. Μαγικοί τρόποι και τόποι ελευθερίας που πραγματώνουν εικόνες από το μέλλον, έλκουν νέους φυγάδες και περιπλανώμενους αναζητητές, δημιουργούν μύθους και ιστορίες ελευθερίας και αντίστασης που η δύναμη τους είναι ικανή να αλλάξει την ζωή των ανθρώπων που ήρθαν τυχαία σε επαφή μαζί τους για πάντα.
Με αυτό τον τρόπο, η αντικουλτούρα, μέσα από τον τρόπο που ενώνει την καθημερινότητα, την πολιτική σκέψη, την στάση ζωής και τον τρόπο που συλλογικά παίρνουμε ρίσκα, επιτεθόμαστε ενάντια στο καθεστώς και λύνουμε τα προβλήματα της ζωής μας μαζί,… δίνει απαντήσεις και άμεσες λύσεις. Σε κάθε εποχή και ανάλογα με τις κυρίαρχες συνθήκες η απάντηση παίρνει και διαφορετική μορφή. Υπάρχουν κάποια νήματα όμως που ενώνουν μεταξύ τους όλες αυτές τις επιθέσεις προς τον ουρανό όλα αυτά τα χρόνια.
Πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να συναντηθούμε αληθινά, να συνδεθούμε με ό,τι αισθανόμαστε αληθινό και ουσιαστικό και να ξεκινήσουμε από εκεί. Να βάλουμε τις ξεχωριστές μικρές και ασήμαντες ζωές μας μαζί, να τις ενώσουμε και να τις κάνουμε ένα μεγάλο, δυνατό και υπερήφανο πολεμικό όχημα που να μπορεί να μας χωράει όλους μέσα και θα μπορεί να επιτίθεται και να αμύνεται στις επιθέσεις του κράτους, του εμπορεύματος και της κοινωνικής αποβλάκωσης. Να εκτιμήσουμε ξανά την πολιτική και επαναστατική δύναμη που εμπεριέχεται μέσα σε κάθε σχέση φιλίας. Από εδώ και πέρα, η φιλία θα είναι επαναστατική. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις ιδεολογίες και τις οργανώσεις της αριστεράς και τα κινήματα που βασίζονται στον τρόπο που ζει, σκέφτεται και δρά ο υπάρχοντας κόσμος. Πρέπει να αμφισβητήσουμε όλα τα υπάρχοντα περιβάλλοντα και προπάντων να μην γίνουμε ένα από αυτά. Πρέπει να δημιουργήσουμε κομμούνες σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή. Η κομμούνα είναι ό,τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι συναντιούνται, κατανοούν ο ένας τον άλλον και αποφασίζουν να συμπορευτούν.
Είναι η χαρά της συνεύρεσης, που επιζεί κάθε μορφής υποχρεωτικής ασφυξίας και κάθε ασφυκτικής υποχρέωσης. Είναι αυτό που μας κάνει να λέμε «εμείς» και αυτό που καθιστά αυτό το «εμείς» ένα γεγονός. Πρέπει να οργανωθούμε για να μην χρειάζεται πλέον να δουλεύουμε! Να βάλουμε τις μικρές μας ανάγκες μαζί και να βρούμε τους τρόπους όπου οι μικρές μας ατομικές ώρες δημιουργικής ενασχόλησης γίνονται μεγάλη και σπουδαία ωφέλεια για όλη την κοινότητα. Να λεηλατήσουμε τις πόλεις, να καλλιεργήσουμε την τροφή, να κατασκευάσουμε τον κόσμο μας. Να εκπαιδεύσουμε ο ένας τον άλλον και να εκπαιδευθούμε στον να κάνουμε και να λέμε πράγματα πως ως τώρα θα τα θεωρούσαμε τερατώδη και επικίνδυνα. Να περιπλανηθούμε στις περιοχές του εαυτού μας που μας φοβίζουν και τις φοβόμαστε. Να ζήσουμε και να κάνουμε πράξεις που θα πραγματώνουν τα πιο κρυφά, τα πιο επικίνδυνα όνειρα μας.
Να δημιουργήσουμε επικράτειες, μαγικές πολιτείες, ζώνες ελευθερίας, απόκρυφες ζώνες και περιοχές έξω από τους επίσημους χάρτες. Κάθε χώρος ύπαρξης και πρακτικής μας δημιουργεί μια επικράτεια-επικράτεια για ζωή, παιχνίδι, έρωτα, ταραχές και σύγκρουση. Ο κανόνας είναι απλός: όσο περισσότερα είναι τα εδάφη που προστίθενται σε μια δεδομένη ζώνη, τόσο περισσότερη κυκλοφορία υπάρχει μεταξύ μας, και τόσο λιγότερα θα κατέχει η εξουσία. Τυπογραφεία, καφενεία, σπίτια, αλάνες, πάγκοι, παλιά βιβλιοπωλεία, στέγες πολυκατοικιών, αυτοσχέδιες υπαίθριες αγορές, γκαράζ, εγκαταλειμμένα κτήρια, όλα αυτά θα μπορούσαν εύκολα να ξεφύγουν από τον επίσημο προορισμό τους εάν θα μπορούσαν να βρεθούν εκεί αρκετές οργανωμένες συνενοχές. Πρέπει να χαράξουμε τους δικούς μας τρόπους μυστικής επικοινωνίας, να ταξιδέψουμε τις δικές μας διαδρομές στην πόλη και στα ψηφιακά δίκτυα, να ανατρέψουμε βαθμιαία όλα τα εμπόδια, τις ανασφάλειες και τις αυταπάτες και τελικά να οργανώσουμε με κοινωνικούς και συλλογικούς όρους την δικιά μας αυτοάμυνα.
Έτσι όπως είμαστε αυτή την στιγμή, φοβισμένοι, απομονωμένοι και υπνωτισμένοι δεν μπορούμε ούτε καν να φανταστούμε πια από πού θα ξεκινήσουμε μια εξέγερση. Όλα αυτά τα χρόνια της ειρήνευσης και διακοπής των ιστορικών αναταράξεων έχουν αποδυναμώσει μέσα μας την αντάρτική αίσθηση του εν εξελίξει πολέμου. Για να ξεκινήσουμε, πρέπει να επανακτήσουμε αυτή την αντίληψη.
Δεν υπάρχει κάποιος λόγος να περιμένουμε άλλο. Δεν θα υπάρξει ποτέ η σωστή επαναστατική θεωρία, η φωτισμένη επαναστατική ηγεσία, η πολιτική αποκάλυψη ή το επαναστατικό κοινωνικό κίνημα. Το να συνεχίσουμε να περιμένουμε είναι τρέλα. Η καταστροφή δεν είναι κάτι που θα έρθει, είναι ήδη εδώ, είμαστε ήδη μέσα στην διαδικασία καταστροφής, παιδιά της κρίσης και τις καταστροφής της ζωής χωρίς μέλλον και χωρίς παρελθόν. Μέσα στην σημερινή μιζέρια η φυσική, ενστικτώδης ανάγκη μας «να τα γαμήσουμε όλα» μπορεί να είναι το πιο μεγάλο, το πιο σπουδαίο έναυσμα, η πιο σπουδαία συλλογική συνομωσία, η πιο άμεση και αληθινή ιδεολογική συνισταμένη μας.
Είμαστε οι επαναστάτες του 21ου αιώνα.
Για άλλη μια φορά, δεν έχουμε να χάσουμε παρά μόνο τις αλυσίδες μας.
ΒΡΕΣ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΤΥΡΑΝΟΥΣ! ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Τάσος Σαγρής | ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ http://voidnetwork.blogspot.com
κείμενο εισήγηση για την εκδήλωση "ΑΝΤΙΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1960 ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ" που οργανώθηκε από το Κενό Δίκτυο στις 13/06/2014 στην Πλατεία Εξαρχείων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου